Terapia logopedyczna / neurologopedyczna
Terapia logopedyczna ma na celu usprawnienie funkcji komunikacyjnej poprzez stopniowe korygowanie zakłóceń występujących podczas porozumiewania się.
Terapia poprzedzona jest wywiadem, obserwacją oraz przeprowadzeniem specjalistycznych testów. Podczas rozmowy z rodzicem dziecka lub dorosłym Pacjentem ważne jest podanie informacji dotyczących wieku, okresu w którym pojawiały się pierwsze słowa oraz wyglądu etapów rozwoju mowy, a także przebytych chorób. Dodatkowo, przydatne są informacje dotyczące innych członków rodziny, którzy przejawiali wady wymowy.
W następnym kroku logopeda ogląda narządy mowy, ze szczególnym uwzględnieniem budowy języka, podniebienia, a także warg i ruchomości żuchwy. W przypadku wątpliwości, Pacjent może zostać skierowany na badanie słuchu lub do lekarza laryngologa czy neurologa. Po wykonaniu diagnozy określone zostają cele do pracy, Pacjent natomiast rozpoczyna terapię logopedyczną.
Podczas zajęć z logopedą dobierane są różne formy pracy, wśród których wymienić można: masaż logopedyczny, ćwiczenia bierne, ćwiczenia czynne, zadania rozwijające mowę, zabawy i gry logopedyczne czy też ćwiczenia w naśladowaniu. Część pracy logopedycznej w postaci „zadań domowych”, wykonywana jest także samodzielnie przez Pacjenta. Zadania te, stanowią niezwykle ważną kwestią w utrwalaniu poprawnej mowy.
Forma terapii logopedycznej dopasowywana jest do wieku Pacjenta w taki sposób, który czyni ją atrakcyjną i wspomaga regularna pracę nad osiągnięciem oczekiwanych efektów.
Kiedy zgłosić się do logopedy?
Do logopedy należy się zgłosić, gdy Twoje dziecko:
- po ukończeniu pierwszego roku życia, nie wypowiada prostych słów (mama, tata, baba, bobo itp.)
- po ukończeniu drugiego roku życia, wypowiada tylko kilka słów i nie łączy ich razem
- mając trzy latka przekazuje treści niezrozumiałe dla otoczenia
- ukończyło cztery lata, a głoski [s], [z],[c] [dz] wypowiada jako [ś], [ź], [ć], [dź]
- skończyło siedem lub osiem lat, a w jego wymowie nie zauważysz prób wymówienia głoski [r]
Bez względu na wiek dziecka, powodem do konsultacji logopedycznej jest także:
- nadmierne ślinienie się, ssanie warg, policzków lub kciuka
- nawykowe oddychanie przez usta lub ograniczone ruchy języka
- wkładanie języka między zęby, podczas czynności dnia codziennego np. mówienia czy zabawy
- brak umiejętności „posłania całuska”, a więc ułożenia ust w „dzióbek”
- brak płynnej mowy charakteryzujący się powtarzanymi dźwiękami mowy, sylabami, wyrazami i/lub przeciąganiem dźwięków mowy czy wyrazów, a także „blokowaniem się” na początku wypowiadanego słowa
- mowa bezdźwięczna lub niewyraźna
- brak kontaktu wzrokowego z rozmówcą
Wczesna i skuteczna terapia logopedyczna, przekłada się na prawidłowy i szczęśliwy rozwój Twojego dziecka.
A co z Pacjentami dorosłymi?
Podobnie, jak w przypadku dzieci, także w odniesieniu do osób dorosłych, które zmagają się z trudnościami w artykułowaniu pewnych głosek lub uważają, że Ich mowa jest niezrozumiała dla otoczenia, wskazane jest zasięgniecie porady logopedy.
Należy pamiętać, że wiek nie jest żadnym przeciwwskazaniem do podjęcia terapii logopedycznej – znaczenie ma tu połączenie konsekwentnej pracy z logopedą oraz wykonywanych samodzielnie ćwiczeń. Skutkiem natomiast, będzie wyraźne podniesienie komfortu życia Pacjenta oraz relacji z innymi ludźmi.
